W marcu 1917 r. w Kijowie urodziła się poetka Sara Polina Gincburg, córka Szymona Gincburga i Cecylii Sandberg znana, jako Zuzanna Ginczanka. Wyróżniała się intelektem, talentem, niezależnością oraz ekscytującą i egzotyczną urodą. Uważana była za jedną z najzdolniejszych poetek dwudziestolecia międzywojennego. Publikowała w „Wiadomościach Literackich”, „Skamandrze” oraz w „Szpilkach”, natomiast w 1936 r. wydała swój jedyny tomik poezji „O centaurach”. Wróżono jej ogromną karierę, której na przeszkodzie stanęła wojna i spowodowana nią przedwczesna tragiczna śmierć, która owiana jest do dzisiaj tajemnicą. Jak pisze Ryszard Kotarba w artykule „Zuzanna Ginczanka: śmierć poetki. Historia okupacyjna” (Gazeta Wyborcza, 15.XII.2015), Ginczanka została najprawdopodobniej rozstrzelana w pierwszej połowie 1944 r. w Płaszowie. Ostatnia wiadomość o niej pochodzi z 18 kwietnia, a wiemy, iż 5 maja 1944 r. do obozu w Płaszowie przywieziono grupę…

3 marca 1941 r. szef Distrikt Krakau (Dystrykt krakowski) Otto Wächter wydał rozporządzenie o utworzeniu getta w Krakowie, które Niemcy nazywali Żydowską dzielnicą mieszkaniową w Krakowie (Der jüdische Wohnbezirk in Krakau). Żydzi musieli przenieść się do 20 marca tego roku do dzielnicy, którą wyznaczono im w części Podgórza. 7 marca 1941 r. zarządzenie to zostało opublikowane w gazecie (Goniec Krakowski). Wcześniej informacje tę podawano przez megafony oraz na afiszach rozlepianych w mieście. Gettem zarządzał Judenrat (Rada Żydowska), który był zmuszony do wykonywania poleceń niemieckich, natomiast porządku wewnątrz strzegła jüdischer Ordnungsdienst (Służba Porządkowa). W okresie funkcjonowania getta dochodziło do wielu zbrodni popełnianych przez różne niemieckie formacje policyjne. Początkowo dzielnicę otoczono drutem kolczastym. Wkrótce jednak wybudowano mur z czterema bramami (na placu Zgody, u wylotu ul. Lwowskiej, u wylotu ul.…

28 lutego 1946 roku w Zakopanem zamordowany został Józef Oppenheim (1887-1946) – kierownik Tatrzańskiego Pogotowia Ratunkowego. Świadkiem mordu była jego żona Wanda. Według jej zeznań 25 lutego ktoś pukał do ich domu, pytając „o kierownika PPR”. Po odmowie Wpuszczenia do domu przyszli ponownie 28 lutego. Wpuszczeni przez Oppenheima do domu kazali mu podnieść ręce do góry, mówiąc, że jesteśmy z AK, znamy Pana przekonania i że jesteś kierownikiem PPR”. Gdy napadnięty usiłował zamknąć drzwi, został zastrzelony przez Karola Lasaka. Później także Tadeusz Murańka postrzelił żonę Wandę. Napastnicy zabrali 170 prześcieradeł, ubranie, buty, portfel, 1000 złotych i kenkartę. Oprócz wymienionych osób w napadzie brał udział także Andrzej Lasak. W 1946 roku WSR w Krakowie skazał Murańkę na karę śmierci a K. Lasaka na dożywotne więzienie, zamienione rok później…

22 lutego 1945 r., w Lublinie zmarł Leon Feiner syn Chaima (ur. 1885 albo 1886 r. w Krakowie albo Podgórzu) Leon Feiner studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1910 r. Już w okresie studenckim angażował się politycznie – początkowo działał w Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego, potem współtworzył Żydowską Partię Socjalno-Demokratyczną. W tym czasie był również redaktorem organu tego stronnictwa „Der Socjaldemokrat” i tygodnika „Nowe Życie”. W okresie międzywojennym kierował strukturami BUNDU, występując w jako obrońca w procesach politycznych. W oparciu o fałszywe oskarżenia był więziony w Berezie Kartuskiej. W latach 1938–1939 był radnym miejskim. Feiner był założycielem Towarzystwa „Krakowski Teatr Żydowski” jak również propagował rozwój sportu wśród młodzieży żydowskiej, będąc szefem żydowskiej organizacji sportowej „Jutrzenka”. Po agresji Niemiec i ZSRS na Polskę, znalazł się…