W marcu 1917 r. w Kijowie urodziła się poetka Sara Polina Gincburg, córka Szymona Gincburga i Cecylii Sandberg znana, jako Zuzanna Ginczanka. Wyróżniała się intelektem, talentem, niezależnością oraz ekscytującą i egzotyczną urodą. Uważana była za jedną z najzdolniejszych poetek dwudziestolecia międzywojennego. Publikowała w „Wiadomościach Literackich”, „Skamandrze” oraz w „Szpilkach”, natomiast w 1936 r. wydała swój jedyny tomik poezji „O centaurach”. Wróżono jej ogromną karierę, której na przeszkodzie stanęła wojna i spowodowana nią przedwczesna tragiczna śmierć, która owiana jest do dzisiaj tajemnicą. Jak pisze Ryszard Kotarba w artykule „Zuzanna Ginczanka: śmierć poetki. Historia okupacyjna” (Gazeta Wyborcza, 15.XII.2015), Ginczanka została najprawdopodobniej rozstrzelana w pierwszej połowie 1944 r. w Płaszowie. Ostatnia wiadomość o niej pochodzi z 18 kwietnia, a wiemy, iż 5 maja 1944 r. do obozu w Płaszowie przywieziono grupę…

3 marca 1941 r. szef Distrikt Krakau (Dystrykt krakowski) Otto Wächter wydał rozporządzenie o utworzeniu getta w Krakowie, które Niemcy nazywali Żydowską dzielnicą mieszkaniową w Krakowie (Der jüdische Wohnbezirk in Krakau). Żydzi musieli przenieść się do 20 marca tego roku do dzielnicy, którą wyznaczono im w części Podgórza. 7 marca 1941 r. zarządzenie to zostało opublikowane w gazecie (Goniec Krakowski). Wcześniej informacje tę podawano przez megafony oraz na afiszach rozlepianych w mieście. Gettem zarządzał Judenrat (Rada Żydowska), który był zmuszony do wykonywania poleceń niemieckich, natomiast porządku wewnątrz strzegła jüdischer Ordnungsdienst (Służba Porządkowa). W okresie funkcjonowania getta dochodziło do wielu zbrodni popełnianych przez różne niemieckie formacje policyjne. Początkowo dzielnicę otoczono drutem kolczastym. Wkrótce jednak wybudowano mur z czterema bramami (na placu Zgody, u wylotu ul. Lwowskiej, u wylotu ul.…