4 czerwca 1930 w Krakowie urodził się Ludwik Flaszen syn Feliksa i Justyny z domu Frischer; krytyk teatralny i literacki, pisarz, tłumacz, eseista, teatrolog i reżyser. Współtwórca Teatru Laboratorium i wieloletni partner twórczego dialogu z Jerzym Grotowskim. Odznaczony min. w 2000 przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, uhonorowany również doktoratem honoris causa Uniwersytetu w Turynie. Autor min. takich prac jak: Głowa i mur (Kraków 1958), Cyrograf (Kraków 1971), Teatr – sztuka antraktu. Marzyciele (Wrocław 2003).

Zaraz po wybuchu wojny wraz z rodziną wyemigrował do Lwowa, skąd władze radzieckie zesłały rodzinę Flaszenów w rejon środkowej Wołgi a następnie do Uzbekistanu, gdzie doczekali końca wojny. Ludwik Flaszen powrócił do Polski w 1946 i osiedlił się w Krakowie. Maturę zdał w 1948 następnie ukończył w 1952 filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1951 był członkiem Związku Literatów Polskich. W latach 1954–1955 pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. W okresie krakowskim współpracował z „Przeglądem Kulturalnym”, „Życiem Literackim”, „Przekrojem”, „Nową Kulturą” oraz „Echem Krakowa”. W 1959 był współzałożycielem, a  w następnych latach kierownikiem literackim Teatru 13 Rzędów  w Opolu znanego później, jako Teatr Laboratorium. W 1965 przeniósł się do Wrocławia i kontynuował współpracę z Jerzym Grotowskim w Instytucie Badania Metody Aktorskiej Teatru Laboratorium. W drugiej połowie lat sześćdziesiątych prowadził seminaria teoretyczne dla zagranicznych stażystów teatru. W okresie wrocławski współpracował z czasopismem „Odra”, prowadził również wykłady w Dramatisches Zentrum w Wiedniu. W 1976 został członkiem Polskiego PEN Clubu. W latach 1980–1984 był dyrektorem Laboratorium, po którego rozwiązaniu zamieszkał w Paryżu.

Zdjęcie: Ludwik Flaszen, fot. z Archiwum Ludwika Flaszena

Ludwik Flaszen zmarł 24 października 2020 w Paryżu i jest pochowany na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie (ul. Miodowa 55)