2 lipca 1864 r. w Drohobyczu urodził się Leon Sternbach syn Józefa; profesor filologii klasycznej UJ, bizantynista, członek Polskiej Akademii Umiejętności. 
Uczęszczał do gimnazjum w Drohobyczu. Następnie podjął studia na uniwersytetach w Lipsku i Dreźnie (1882-1883) oraz w Wiedniu (1883-1885), gdzie uzyskał doktorat. Habilitację i docenturę uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim w 1889 r. Jednak zawodowo i naukowo związał się na całe życie z Uniwersytetem Jagiellońskim. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1892 r., profesora zwyczajnego w 1897 r. W 1935 r. przeszedł na emeryturę, otrzymując tytuł profesora honorowego. W roku akademickim 1904/1905 pełnił ponadto funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego. Od 1893 r. był członkiem AU, potem PAU. W 1918 r. odebrał doktorat honoris causa krakowskiej uczelni.
Leon Sternbach uważany jest za jednego z najwybitniejszych bizantynistów na świecie, albowiem przyczynił się do unowocześnienia metodologii badań w tej dziedzinie. Wykształcił wielu znanych i cenionych uczonych polskich.
Po wybuchu wojny w listopadzie 1939 r. w ramach tzw. Sonderaktion Krakau trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie został zamordowany 20 lutego 1940 r.
Leon Sternbach jest pochowany na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie.

Fotografia Leona Sternabacha pochodzi z zasobu Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Fotografia grobu Leona Sternabach (fot. GWŻ)