Zofia Ameisenowa (1897-1967)

31 maja 1897 roku w Nowym Sączu urodziła Zofia Ameisenowa córka Maurycego i Jadwigi zd. Jachet; profesor historii sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, kustosz Biblioteki Jagiellońskiej.

W 1915 roku rozpoczęła studia na Wydziale filozoficznym UJ, gdzie studiowała historię sztuki i archeologię. Po zakończeniu studiów podjęła pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, zajmując się zbiorami graficznymi oraz problematyką żydowskiej ikonografii Starego Testamentu, należąc już wtedy do czołówki badaczy dziejów średniowiecza. Po wybuchu wojny wyjechała do Lwowa następnie Łucka oraz Kosowa, gdzie trafiła do getta. Wraz z mężem udało się jej uciec do Rumunii, znajdując schronienie na Bukowinie, a następnie w jednym z bukaresztańskich klasztorów. Po zakończeniu wojny powróciła do pracy w Bibliotece Jagiellońskiej. Pomimo możliwości wyjazdu do Palestyny, nie zdecydowała się opuścić „swoich” zbiorów, była bowiem bardzo zaangażowana w życie i działalność Biblioteki. W 1955 roku otrzymała tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1959 roku profesora zwyczajnego.

Zmarła 25 grudnia 1967 roku w Krakowie. Cały swój majątek ruchomy i nieruchomy przekazała Uniwersytetowi Jagiellońskiemu. Pochowana jest na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Miodowej w Krakowie.

Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie