19 marca 1853 roku w Krakowie urodził się Józef Michał Rosenblatt syn Joachima i Karoliny z domu Einblid; adwokat, prawnik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie, a następnie prawo na UJ. W roku 1876 uzyskał doktorat z zakresu prawa. Stypendium rządowe umożliwiło mu uczestnictwo w wykładach i seminariach w Berlinie, Lipsku i Monachium. Po powrocie do Krakowa w 1877 roku uzyskał habilitację i rozpoczął pracę naukową oraz dydaktyczną z zakresu prawa karnego i procesu karnego na UJ. W 1884 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1893 roku profesora zwyczajnego. Latach 1877-1882 praktykował w biurze adwokackim, przeważnie jako obrońca w sprawach karnych. Opublikował wiele cenionych prac naukowych min. w: „Czasopiśmie Prawniczym i Ekonomicznym”, lwowskim „Prawniku”, „Przeglądzie Sądowym”, „Gazecie Sądowej Warszawskiej”, a także w czasopismach naukowych niemieckich i austriackich; do bardziej znanych jego prac należą: Wykład powszechnego austriackiego prawa karnego (Kraków 1884), Czarownica powołana – przyczynek do historii spraw przeciw czarownicom w Polsce (Warszawa 1882). Pisał też prace o charakterze popularnym, m.in. Rzecz o pojedynku (Lwów 1878). Był członkiem Komisji Prawniczej w Radzie Miasta Krakowa. Pracował w wielu komisjach, min. w Komisji Gruntowej, Statutowej, Tramwajowej i Wodociągowej. Był również przewodniczącym kuratorium Zakładu dla Kształcenia Izraelickich Rzemieślników w Zawodzie Stolarskim i Ślusarskim. Postanowieniem cesarza z dnia 26 kwietnia 1913 roku nadano mu Order Żelaznej Korony III Klasy.

Józef Michał Rosenblatt zmarł w 31 maja 1917 roku w Baden i jest pochowany na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie.

Czytaj więcej: Krakowianie. Wybitni Żydzi krakowscy XIV-XX w., Kraków 2006 oraz Ośrodek Studiów nad Historią i Kulturą Żydów Krakowskich