20 lutego 1911 roku w Wadowicach urodził się Maciej Jakubowicz syn Macieja i Heleny zd. Schenker; wieloletni przewodniczący Kongregacji Wyznania Mojżeszowego w Krakowie (1957–1978), podporucznik rezerwy Wojska Polskiego w okresie międzywojennym, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, w wyniku której został aresztowany i osadzony najpierw w Krakowie w więzieniu przy ul. Montelupich, a następnie w Nowym Wiśniczu. Podczas okupacji przez pewien okres ukrywał się na „aryjskich papierach” jako Jan Gołąb. W 1942 roku zostaje ponownie aresztowany i skierowany do obozu pracy w Płaszowie, z którego udaje mu się zbiec. Do wyzwolenia ukrywa się w lasach koło Dobczyc. W następstwie tzw. wydarzeń marcowych został aresztowany, faktycznym powodem była odmowa podpisania deklaracji potępiającej państwo Izrael.
Po zakończeniu wojny był członkiem zarządu Kongregacji Wyznania Mojżeszowego (obecnie Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie), a od 1957 roku jej przewodniczącym. Cieszył się uznaniem i szacunkiem członków społeczności żydowskiej oraz chrześcijańskiej miasta Krakowa. Utrzymywał, sięgające okresu wspólnej młodości w Wadowicach, przyjacielskie kontakty z ówczesnym metropolitą krakowskim – Karolem Wojtyłą późniejszym papieżem Janem Pawłem II.

Zmarł 19 lipca 1979 roku i jest pochowany na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie, mieszczącym się przy ul. Miodowej.

Zachęcamy do obejrzenia spotkanie poświęconego powojennym losom Macieja Jakubowicza, które odbyła się z cyklu Archiwalna środa, pt. Maciej Jakubowicz – „z przekonania ortodoksyjny konserwatysta”

Fot: Zdjęcie z okresu okupacji ok. 1942