7 lipca 1942 r. Niemcy zamordowali około 1250 żmigrodzkich Żydów. „Większość Żydów stawiła się na placu Bala – miejscu wskazanym przez Niemców. (…) Spośród zgromadzonych wybrano 750 osób, które otrzymały zgodę na pozostanie w miasteczku, co potwierdzono odpowiednim stemplem w dokumentach. Pozostałych przeznaczono na śmierć. Wśród nich znajdowali się starcy, chorzy i kalecy, figurujący na liście dostarczonej Niemcom przez Judenrat, a następnie rozszerzonej o innych ludzi w podobnym wieku. Oprawcy ocenili ich po wyglądzie, wyciągając z szeregów za pomocą lasek. Za zbyt wolne wykonywanie poleceń niemieckich bito ludzi pejczami, pałkami, a nawet butelkami. Około 1000-1250 osób wyselekcjonowanych przewieziono ciężarówkami do lasu koło Hałbowa i rozstrzelano. Pozostałych wysiedlono do Jasła”.

Również 7 lipca 1942 r. miała miejsce pierwsza akcja likwidacyjna rzeszowskiego getta. Tego dnia w mieście Niemcy zamordowali ok. 350 osób oraz przeprowadzili selekcję na zlikwidowanym cmentarzu żydowskim. Kolejne akcje miały miejsce 10, 14 oraz 17 lipca. Wyselekcjonowanych w liczbie ok. 16,5 tys. Wywieziono w przeciągu miesiąca lipca do obozu zagłady w Bełżcu, a niezdolnych do pracy rozstrzelano w lesie bór przy drodze do głogowa małopolskiego (ok. 2-3 tys.)

Na podstawie: Elżbieta Rączy, Zagłada Żydów w dystrykcie krakowskim w latach 1939-1946, Rzeszów 2014