29 lutego 1946 roku w Zakopanem zamordowany został Józef Oppenheim – kierownik Tatrzańskiego Pogotowia Ratunkowego. Świadkiem mordu była jego żona Wanda. Według jej zeznań 25 lutego ktoś pukał do ich domu, pytając „o kierownika PPR”. Po odmowie Wpuszczenia do domu przyszli ponownie 29 lutego. Wpuszczeni przez Oppenheima do domu kazali mu podnieść ręce do góry, mówiąc, że jesteśmy z AK, znamy Pana przekonania i że jesteś kierownikiem PPR”. Gdy napadnięty usiłował zamknąć drzwi, został zastrzelony przez Karola Lasaka. Później także Tadeusz Murańka postrzelił żonę Wandę. Napastnicy zabrali 170 prześcieradeł, ubranie, buty, portfel, 1000 złotych i kenkartę. Oprócz wymienionych osób w napadzie brał udział także Andrzej Lasak. W 1946 roku WSR w Krakowie skazał Murańkę na karę śmierci a K. Lasaka na dożywotne więzienie, zamienione rok później na 15 lat więzienia. Z zeznań złożonych przed sądem wynikało, że przyczyną mordu był motyw rabunkowy.

Julian Kwiek, Nie chcemy Żydów u siebie. Przejawy wrogości wobec Żydów w latach 1944-1947, Warszawa 2021, s. 453-454