9 lipca 1918 r. z inicjatywy rabina Ozjasza Thona ukazał się pierwszy numer Nowego Dziennika, jednej z największych gazet żydowskich wydawanych w języku osiedlenia w Europie. Jeszcze w czasie wojny, Nowy Dziennik drukowany był w Przywozie k. Morawy Ostrawskiej, a jego krakowskie biuro mieściło się przy ul. Stradom 13. W późniejszym czasie dziennik miał swoją siedzibę przy ul. Orzeszkowej w Krakowie.Początkowo pismo miało trudności w wolnej Polsce, gdyż upubliczniało wiadomości o zajściach antyżydowskich. Wielokrotnie posuwano się do przejmowania nakładu Nowego Dziennika a nawet palenia go na stosach. 9 stycznia 1919 r. władze Poczty w porozumieniu z wojskiem odebrały debit pocztowy na Galicję i Śląsk Cieszyński, co równało się zawieszeniu wydawania pisma. Ilustrowany Kurier Codzienny pisał wtedy, że Nowy Dziennik „którego szaplty zapełnione były kłamliwymi napaściami na Polaków,…