13 czerwca 1869 roku w Krakowie urodził się Rafał Saul Landau syn Hirscha i Jetti zd. Wasserberg: Radny miasta Krakowa w latach 1905-1933, 1938-1939, prezydent Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie (1918-1939), zwolennik asymilacji, jednocześnie prezes Stowarzyszenia Izraelitów Postępowych (1918 – 1939).

Landau ukończył krakowskie Gimnazjum św. Jacka (1886) a następnie Wydział Prawa UJ (1890). Doktorat obronił w 1892 roku. Jako adwokat pracował od 1898 roku. W okresie I wojny światowej był prezesem Komitetu Opieki nad Uchodźcami oraz prezesem Żydowskiej Taniej Kuchni Ludowej. Przez niemal cały okres międzywojenny piastował funkcje prezydenta Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie (1918-1939). Od 6 stycznia 1933 roku był przewodniczącym Tymczasowego Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Podgórzu, a po połączeniu obu gmin w styczniu 1937 roku przewodniczącym Tymczasowego Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie. Landau został usunięty 3 czerwca 1939 roku przez wojewodę z tego stanowiska za poparcie w Radzie Miasta kandydatury M. Kwaśniewskiego na urząd prezydenta miasta Krakowa. Po wybuchu wojny opuścił wraz żoną miasto i wyjechał do Lwowa, gdzie w 1940 roku zostali aresztowani i deportowani do Maryjskiej Autonomicznej SRR. W latach 1940-1941 pracował przy wyrębie drzewa.

Rafał Saul Landau zmarł 22 stycznia 1941 roku w Kozikowie (Maryjska Autonomiczna SRR) i jest pochowany na cmentarzu w Piekrzejewie

Zdjęcie pochodzi z zasobu Archiwum Narodowego w Krakowie.