28 lutego 1871 roku w Krakowie urodził się Henryk Fraenkel syn Wilhelma i Marii z Libanów; przemysłowiec i filantrop.

Fraenkel uczył się w Gimnazjum ś. Jacka w Krakowie a następnie ukończył kursy handlowe. Dość szybko podjął pracę w przedsiębiorstwie swojego ojca. W 1890 roku przeszedł do Fabryki Cementu Bernard Liban i Sp. w Bonarce, gdzie awansował na stanowisko dyrektora. Ponadto był jednym z założycieli austriackiego kartelu cementowego i współzałożycielem Fabryki Wyrobów Szamotowych i Fajansowych w Skawinie. Od roku 1905 piastował funkcję radnego miasta Podgórza. W 1913 roku wstąpił do Związku Strzeleckiego, jednak z uwagi na zły stan zdrowia, nie uczestniczył bezpośrednio w walkach, udzielając się w pracach organizacyjnych. W grudniu 1933 roku otrzymał Medal Niepodległości, a w 1937 roku został odznaczony pośmiertnie Złotym Krzyżem Zasługi.

Angażował się społecznie fundując budynek Szkoły Zawodowej dla Dziewcząt Żydowskich Towarzystwa „Ognisko Pracy” w Krakowie, przy dzisiejszej ulicy Wietora. Pomagał materialnie ubogim studentom i uczniom żydowskim. Będąc wiceprezesem zarządu Stowarzyszenia Rabczańskiej Kolonii Leczniczej im. Marii Fraenklowej, przyczynił się do rozbudowy budynku kolonijnego. Wspierał jako mecenas młodych malarzy.

Henryk Fraenkel zmarł 5 lutego 1937 roku w Krakowie.

Czytaj więcej: Krakowianie. Wybitni Żydzi krakowscy XIV-XX w., Kraków 2006