Aleksander Rosner (1867-1930)

26 lutego 1867 roku w Krakowie urodził się Aleksander Rosner syn Antoniego: profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, pionier nowoczesnej ginekologii oraz położnictwa w Polsce, wieloletni kierownik katedry kliniki uniwersyteckiej.

A. Rosner ukończył III Gimnazjum św. Anny i podjął studia medyczne. Był wyróżniającym się studentem – maxima cum laude. Studia ukończył w 1889 roku, a rok później uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich. Podróżował po Europie odwiedzając czołowe ośrodki badawcze. Dzięki pomocy m.in. Maurycego Madurowicza podjął praktyki u m.in. Ludwika Rydygiera. W roku 1895 obronił pracę habilitacyjną i wyruszył w kolejną naukową podróż po Europie. Po powrocie uzyskał tytuł docenta oraz podjął pracę w szkole położnych.

A. Rosner – jak pisze Ryszard W. Gryglewski – potrafił, co zostało szybko dostrzeżone, umiejętnie łączyć praktykę lekarską z pracą naukową, a dydaktykę z pracą organizacyjną. Nie dziwią zatem szybkie awanse, które stały się jego udziałem.

W roku 1902, (w wieku zaledwie 35 lat!) uhonorowano go profesurą nadzwyczajną, a po śmierci prof. Henryka Jordana w roku 1907 został szefem katedry położnictwa na UJ i kliniki położnictwa, która kierował do śmierci. Jednocześnie nastąpiło uzwyczajnienie profesury. Dwukrotnie w tym czasie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego UJ. Był wieloletnim prezesem Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego i trzykrotnie obejmował prezesurę Krakowskiego Towarzystwa Lekarskiego.

Aleksander Rosner zmarł 6 stycznia 1930 roku w Krakowie. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Zdjęcie pochodzi z Nowości Ilustrowanych z dnia 23.11.1907 roku. (Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa)

Czytaj więcej: Ryszard W. Gryglewski, Aleksnader Rosner (1867-1930) [w:] Uczeni żydowskiego pochodzenia we współczesnych dziejach Uniwersytetu Jagiellońskiego, pod red. Wiesław Kozub-Ciembroniewicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2014