9 rocznica śmierci Ruth Buczyńskiej

30 sierpnia 2012 roku, czyli 9 lat temu zmarła Janina Ruth Buczyńska. Jest pochowana na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie. Dzisiaj przyjaciele oraz członkowie Gminy tradycyjnie spotkali się przy jej grobie.

Janina Ruth Buczyńska urodziła się 22 grudnia 1926 roku w Podwołczyskach koło Tarnopola, była adwokatką, działaczką społeczną blisko związaną z krakowskim środowiskiem artystycznym i naukowym.

Wojnę przeżyła strasznie, jak niemal wszyscy Żydzi, którzy przetrwali Zagładę. Po wojnie los przygnał ją szczęśliwie dla krakowian do Krakowa. Ruth Buczyńska ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez całe życie była blisko związana z Piwnicą pod Baranami. Publikowała teksty na łamach krakowskiego „Przekroju”. Służyła pomocą prawną działaczom opozycji. Mocno wspierała i utrzymywała bliskie kontakty z Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie.

Cechowała Ją bowiem wybitna życzliwość wobec napotkanych ludzi. – pisał we wspomnieniu poświęconym pamięci Ruth Buczyńskiej Stanisław J. Jaźwiec – Dla każdego miała dobre słowo i obdzielała tą życzliwością całe swe otoczenie. W napotkanych ludziach chciała dostrzegać same ich zalety. Spotykała się nawet z zarzutem niektórych, że nadto pobłaża tym, których ocena postępowania powinna wypaść surowo. Mało kto, jak Ona, która doznała różnych i okrutnych krzywd od świata, miałby prawo do takiej surowej postawy. Ale było by to przeciwko Jej naturze. Każdy musiał zauważyć Jej umiejętność wydobywania jako zasługujących na podkreślenie tych cech w drugim człowieku, których zauważenie w inteligentnym, pochodzącym od Niej, komplemencie miało sprawić przyjemność Jej rozmówcy. Przyjaciółka Mecenas Ruth Buczyńskiej podkreślała, że kiedy w kimś widziano brudnego, obdartego, koślawego osobnika – Ona zauważała na przykład, że ma ładne oczy.

Zachęcamy do przeczytania całego tekstu Wspomnienie o adw. Ruth Buczyńskiej

Warto wspomnieć, że Adam Zagajewski poświęcił Ruth Buczyńskiej elegię pod tytułem Ruth.

Zdjęcie Ruth Buczyńskiej autorstwa Doroty Rehman, Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie.