19 lipca lub sierpnia 1876 roku w Krakowie urodził się lekarz bakteriolog Filip Pinkus Eisenberg syn Abrahama i Estery ze Spirów. Eisenberg ukończył krakowskie III Gimnazjum, a następnie medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim (1899), uzupełniając swoją wiedzę dodatkowo w Wiedniu. W latach 1901-1902 był asystentem w Katedrze Higieny UJ u Odona Bujwida, pracował ponadto naukowo w paryskim Instytucie Pasteura pod kierunkiem Ilii Miecznikowa oraz w Katedrze Higieny Uniwersytetu we Wrocławiu u Richarda Pfeiffera.  W okresie wojny polsko-bolszewickiej  kierował Wojskowym Szpitalem Zakaźnym w Warszawie (1919-1920), był również dyrektorem Państwowej Stacji Bakteriologicznej w Krakowie (1933-1939). Eisenberg od roku 1933 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. W czasie II wojny światowej przebywał we Lwowie, gdzie kierował Zakładem Mikrobiologii Instytutu Medycznego. Eisenberg interesował się głównie bakteriologią oraz diagnostyką i leczeniem chorób zakaźnych.…