23 czerwca 1896 r. w Krakowie urodził się Ferdynand Zweig syn Zachariasz; polski ekonomista i socjolog stosunków pracy.
Jest to postać niemal zapomniana: „wydaje się, że przyczyną takiego stanu rzeczy były podjęte po II wojnie światowej próby wymazania z pamięci Polaków tych myślicieli, którzy krytykowali socjalizm. (…) W taki sposób warstwą kurzu historii zostały przykryte publikacje wielu wybitnych przedstawicieli nauki, między innymi neoliberalnego myśliciela szkoły krakowskiej Ferdynanda Zweiga”

Zweig dorastał w wielokulturowym środowisku ówczesnego Krakowa. W latach 1914-1918 uczęszczał do krakowskiego gimnazjum św. Jacka. Studiował prawo na uniwersytetach w Krakowie i Wiedniu. Tytuł doktora praw z ekonomii politycznej uzyskał na UJ w 1918 r. W latach 1920-1921 pracował w Głównym Urzędzie Statycznym. W 1926 r. wygrał konkurs na najlepszy program gospodarczy dla Polski, ogłoszony przez Bank Gospodarstwa Krajowego. W latach 1928-1939 wykładał ekonomię na UJ. W roku 1920 r. został docentem, a w 1935 r. profesorem tytularnym. Po zajęciu Krakowa przez wojska niemieckie ucieka z Polski do Francji a następnie Anglii. Podczas wojny był doradcą ekonomicznym premiera rządy RP na uchodźstwie gen. Władysława Sikorskiego. Po zakończeniu wojnie kontynuował pracę naukową poza granicami Polski. Wykładał min. na Uniwersytecie Oksfordzkim, Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie oraz Uniwersytecie w Tel Awiwie. Nigdy nie był doktrynerem. Optował za liberalizmem. Był zwolennikiem ograniczonej ingerencji państwa w życie gospodarcze, zdecydowanym przeciwnikiem monopoli zorientowanych na eksploatację, a nie rozwój i postęp.

Zmarł 9 czerwca 1988 r. w Londynie
Czytaj więcej: Katarzyna i Adam Mokryszowie, Ferdynand Zweig (1896-1988) [w:] Uczeni żydowskiego pochodzenia we współczesnych dziejach Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2014
Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego