4 kwietnia 1881 roku w Dębicy urodził się Rudolf Reder. Wraz z Chaimem Hirszmanem byli jedynymi, którzy przeżyli obóz zagłady w Bełżcu (historycy przyjmują, że zamordowano tam ok. 450 tys. ludzi). W listopadzie 1942 roku Reder został wysłany do Lwowa, aby pomóc w zakupie blachy. Korzystając z nieuwagi wachmana, zdołał uciec. Po wojnie staraniem Wojewódzkiej Żydowskiej Komisji Historycznej w Krakowie opublikowano relację Redera, zatytułowaną Bełżec, do której wstęp napisała dr Nella Rost. Publikację jednak wydano w bardzo małym nakładzie. Te wstrząsające wspomnienia wydano ponownie dopiero w 1999 roku nakładem krakowskiej Fundacji Judaica oraz Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Wspomnienia Redera posiadają unikatową wartość historyczną, albowiem są jedyną kompletną relacją spisaną przez ocalonego więźnia Bełżca.

W lutym 1951 roku wyemigrował wraz żoną do Izraela, a następnie w 1952 roku do Kanady. Zmarł w zapomnieniu w 1968 roku.