21 lutego 1856 roku w Drohobyczu urodził się Maurycy Gottlieb jeden z najwybitniejszych malarzy z kręgu kultury żydowskiej, zarazem uczeń Jana Matejki.
W okresie 1871-73 kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, pod kierunkiem Karla Mayera i Karla von Blaasa. Oglądane wówczas po raz pierwszy monumentalne historyczne obrazy Jana Matejki rozbudziły w Gottliebie młodzieńcze, pełne żaru uczucie patriotyzmu, a także pragnienie zrozumienia istoty związków łączących w przeszłości obydwa narody – polski i żydowski. W roku akademickim 1873/74 przeniósł się do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, aby studiować pod kierunkiem Matejki … 


czytaj więcej: Tutaj
Warto przytoczyć fragment przemówienia wygłoszonego przez rabina Ozjasza Thona, podczas otwarcia wystawy pamiątkowej obrazów malarstwa Gottlieba, jakie odbyło się w gmachu Muzeum Narodowego w Krakowie w dniu 1 marca 1932 roku, charakteryzujące ducha jego twórczości: „Otóż stwierdzam, że Maurycy Gottlieb kochał ziemię, na której nie tylko On, ale też jego przodkowie w długim szeregu się urodzili. Kochał piękny krajobraz, który go od dzieciństwa otaczał. Kochał Ducha, który mu duszy światło zaświecił, tak iż mógł poprzez powłokę zajrzeć w samą głąb duszy ludzkiej. Kochał jakby piękną muzykę język polski, chociaż borykał się ze słowem polskim i nie opanował ani jego ortoepii, ani ortografii. Dźwięk kochał, bo mu w duszy śpiewał. A zarazem tkwiła jego dusza głęboko w glebie swojego narodu i wszystkimi nerwami odczuwał wszystko, co w tej duszy się dzieje. Marzył odwieczne sny swojego narodu, tęsknił jego tęsknotą, modlił się jego rozrzewnieniem i wierzył jego wiarą.”
Maurycego Gottlieb zmarł 17 lipca 1879 w Krakowie. Jest pochowany został na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie.