26 października 1901 r. w Tarnopolu urodził się Herman Auerbach syn Filipa; matematyk, jeden z czołowych przedstawicieli lwowskiej szkoły matematycznej.
Jego ojciec był doktorem praw i prowadził kancelarię w Podwołoczyskach. Tam ukończył szkołę powszechną. Do szkoły średniej uczęszczał kolejno w Łodzi, Tarnopolu, Ołomuńcu i we Lwowie, gdzie w 1919 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Z powodu choroby i złych warunków materialnych dopiero w 1921 r. rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Już w następnym roku przeniósł się na Wydział Filozoficzny tegoż uniwersytetu. Studia ukończył w 1926 r. egzaminem nauczycielskim, lecz już w 1923 r. został mianowany demonstratorem, a w 1925 r. młodszym asystentem katedry matematyki na UJK. Stopień doktora uzyskał w 1928 r., a habilitację uzyskał na Wydziale Matematyczno- Przyrodniczym UJK w 1934 r. W grudniu 1939 r. został mianowany profesorem przy II Katedrze Analizy na Uniwersytecie. im. Franki (powstałym w miejsce UJK). Jego twórczość naukowa dotyczyła wielu działów matematyki. Po wkroczeniu do Lwowa wojsk niemieckich w 1941 r. zmuszony został do zamieszkania w getcie. 


Herman Auerbach został zamordowany przez Gestapo 17 sierpnia 1942 r. we Lwowie.

Notatka została sporządzona w oparciu o tekst autorstwa A. Derkowskiej, M. Mikosza oraz A. Neugebauera, znajdujący się w Roczniku Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1992)